Het een gewoonte maken van het bezit van kinderporno is een strafmaatverhogende factor die in art. 240b lid 2 Sr. apart in het wetboek van strafrecht is opgenomen.

Hogere gevangenisstraf

Het een gewoonte maken van bezit van kinderporno levert naar wettelijke omschrijving een gevangenisstraf van 6 jaren op (terwijl voor het basisdelict bezit van kinderporno een maximale gevangenisstraf van 4 jaren geldt.

Gewoonte maken

Onder het ‘er een gewoonte van maken’ wordt verstaan een herhaling van delicten die door een herhaling van feitelijke handelingen tot stand komt, en waarbij telkens de intentie of de neiging het desbetreffende delict te plegen tot uitdrukking wordt gebracht. Onder omstandigheden kan die herhaling worden aangemerkt als ‘het maken van een gewoonte’ van het plegen van de bedoelde delicten. De gewoonte kan ook blijken uit de duur van het bezit of de wijze waarop men het bezit verkregen heeft.

Zo kan het zijn dat de verdachte de afbeeldingen stukje bij beetje heeft verzameld en hij dus steeds weer nieuwe afbeeldingen in bezit heeft gekregen, daarmee tot uitdrukking brengend dat hij een gewoonte heeft gemaakt van het verzamelen, dus van het in bezit hebben van pornografische afbeeldingen.

Wat betreft de vereiste duur van de periode waarin deze herhalingen optreden is niet zonder meer een ondergrens te geven. Een gewoonte kan zich zelfs hebben gemanifesteerd indien de betreffende handelingen hebben plaatsgehad binnen een tijdsbestek van twee weken. Een hoge frequentie in een korte periode kan eventueel een gewoonte opleveren, terwijl een lage frequentie in een lange periode wellicht nog niet kan worden geduid als een gewoonte. De vastgestelde omstandigheden zijn telkens doorslaggevend.