Heimelijk filmen – stiekem filmen naakte mensen

Door de Hoge Raad is inmiddels vastgesteld dat het heimelijk filmen van naakte mensen, meerderjarigen en minderjarigen, geen aanranding oplevert in de zin van artikel 246 Sr. Het heimelijk filmen is daarmee alleen strafbaar als het overtreding van artikel 139f Sr oplevert. Dat artikel stelt strafbaar het filmen met een verborgen camera in een woning of op een andere plaats die niet voor het publiek toegankelijk is. Het lijkt er op dat op grond van artikel 441b Sr het filmen in bijvoorbeeld een kleedhokje dat op het strand staat (en daarmee voor iedereen toegankelijk is), of het filmen van zich omkledende studentes in een openbare kleedruimte van een universitair sportcomplex, strafbaar is
gesteld.

De rechtspraak heeft ondertussen een tijdelijke “oplossing” gevonden voor de gevallen waarin vanuit seksuele intenties minderjarigen gefilmd zijn: ondanks het feit dat op de gemaakte beelden, waarin veelvuldig wordt ingezoomd op (al dan niet bedekte) geslachtsdelen van de minderjarigen, geen seksuele gedragingen
zoals vereist in artikel 240b Sr zichtbaar zijn, oordelen vele rechters dat niettemin sprake is van kinderpornografische beelden, met verwijzing naar HR 7 december 2010, ECLI:NL:HR:2010:BO6446, NJ 2011/81 en de “wijze
van totstandkoming” die de beelden een “onmiskenbaar seksuele strekking” geven. Een dergelijke constructie is ten opzichte van volwassenen echter binnen de huidige wetgeving niet mogelijk.