Wanneer ontucht?

De rechtbank dient te beoordelen of de ten laste gelegde handelingen hebben plaatsgevonden en zo ja, of de bewezen handelingen kunnen worden aangemerkt als ontuchtige handelingen. Bij ontuchtig handelen in de zin van de ten laste gelegde wetsbepalingen dient het in beginsel te gaan om handelingen van seksuele aard, die in strijd zijn met de sociaal-ethische norm. Of daarvan sprake is, hangt af van de omstandigheden van het geval, onder meer van de aard van de handeling, de betrokken lichaamsdelen, de context waarbinnen de handeling plaatsvindt en de verhouding tussen de betrokkenen. Het enkele feit dat degene die de handeling heeft ondergaan dat als ongewenst heeft ervaren, is onvoldoende. De subjectieve bedoeling van de dader is evenmin doorslaggevend. Of gedragingen geacht kunnen worden een seksuele strekking te hebben, staat derhalve tot op zekere hoogte los van de subjectieve beleving van de betrokkenen.

Geen ontucht

Ten aanzien van het aanraken van de vagina heeft verdachte verklaard dat hij tijdens een zogenaamde lymfeklierbehandeling de liezen van aangeefsters heeft gemasseerd en dat het mogelijk is dat hij hierbij per ongeluk de vagina van aangeefsters heeft aangeraakt. Ook is het volgens verdachte mogelijk dat hij de vagina van aangeefsters per ongeluk heeft aangeraakt toen hij met een handdoek de olie van hun lichaam afveegde. Nu met betrekking het betasten van de vagina voor beide ten laste gelegde feiten geldt dat zich in het dossier slechts de verklaring van de betreffende aangeefster bevindt en verdachte ontkent dat hij deze handeling opzettelijk heeft verricht, is er onvoldoende bewijs dat verdachte de vagina van aangeefsters opzettelijk heeft betast, gestreeld of gemasseerd zoals aangeefsters hebben verklaard.

Ten aanzien van de borsten, billen en schaamstreek (liezen) kan worden bewezen dat verdachte deze heeft betast. Verdachte heeft ook zelf verklaard dat hij deze lichaamsdelen tijdens zijn behandelingen heeft gemasseerd. Deze aanrakingen vormden volgens verdachte echter steeds onderdeel van zijn massages. Ten aanzien van het masseren van de borsten heeft verdachte bovendien verklaard dat hij enkel de zijkant van de borsten en tussen de borsten heeft gemasseerd.

De rechtbank is van oordeel dat deze aanrakingen in de onderhavige context niet kunnen worden aangemerkt als handelingen van seksuele aard. Aangeefsters zijn voor een massagebehandeling bij verdachte gekomen en er is onvoldoende bewijs voor de vaststelling dat het masseren van de billen, borsten en liezen geen onderdeel vormde van de door verdachte uitgevoerde behandeling. De rechtbank heeft daarbij mede gelet op door verdachte bij herhaling afgelegde verklaring dat aangeefsters nooit een signaal hebben afgegeven dat zij de massages als onprettig hebben ervaren en voorts op het gegeven dat zowel uit de verklaring van verdachte als uit andere verklaringen blijkt dat beide aangeefsters steeds terug kwamen om door verdachte te worden gemasseerd. Hoewel sommige van de door verdachte gehanteerde massagetechnieken naar het oordeel van de rechtbank op z’n minst bevreemding wekken en verdachte tijdens de massages ook volgens zijn eigen verklaring in ieder geval één keer een ongepaste opmerking heeft gemaakt over de kaalgeschoren schaamstreek van één van aangeefsters, is de rechtbank van oordeel dat onvoldoende is gebleken dat verdachte zich met het aanraken van deze lichaamsdelen schuldig heeft gemaakt aan het plegen van ontuchtige handelingen.