Met de officier van justitie en de raadsman is de rechtbank op de eerste plaats van oordeel dat verdachte dient te worden vrijgesproken van het verspreiden, het openlijk tentoonstellen, het vervaardigen, het invoeren, het doorvoeren, het uitvoeren dan wel het in bezit hebben van kinderpornografische afbeeldingen in de eerste periode 23 maart 2009 tot en met 31 december 2009. Weliswaar kan op grond van het Luxemburgse onderzoek worden vastgesteld dat verdachte de kinderpornografische afbeeldingen moet hebben gedownload vanaf de websites http:!/O2ch.su en http://lolchan.org., maar niet kan worden vastgesteld wat verdachte vervolgens met de bewuste kinderpornografische afbeeldingen heeft gedaan. In het bijzonder kan niet vastgesteld worden of verdachte bedoelde afbeeldingen heeft opgeslagen op zijn computer omdat deze afbeeldingen uiteindelijk niet zijn aangetroffen op (één van) de computers van verdachte. Onder deze omstandigheden is het bezit of enig ander in de tenlastelegging bedoeld handelen in deze periode niet komen vast te staan.

Met betrekking tot de tweede periode van 1 januari 2010 tot en met 29 november 2011 stelt de rechtbank allereerst vast dat de tenlastegelegde kinderpornografische afbeeldingen daadwerkelijk op de computers van verdachte zijn aangetroffen, in zogenaamde thumbnailversies. Verdachte heeft ter terechtzitting verklaard dat hij kinderpornografische afbeeldingen, als ongewilde bijvangst bij het legaal downloaden van porno wel eens op zijn beeldscherm heeft gezien, maar dat steeds direct van zijn computer heeft verwijderd en vervolgens de digitale prullenbak heeft geleegd op het moment dat hij werd geconfronteerd met deze kinderpornografische afbeeldingen.

Naar het oordeel van de rechtbank is de verklaring van verdachte in lijn met wat de politie bij het onderzoek aan de computers heeft aangetroffen. Door de politie zijn de tenlastegelegde kinderpornografische afbeeldingen immers aangetroffen op de computers in het bestandspad:/Users/user/AppData/local/VirtualStore\bestandsnaam”, danwel het bestandspad:/Users/user/AppData/local/Microsoft/OIS/thumbnails\ “bestandsnaam”.

Uit de stukken in het dossier en de door de politie gevolgde onderzoeksmethode volgt dat bij gebruik van het programma Windows picture viewer de computer bekeken afbeeldingen automatisch opslaat in een soort logbestanden, zoals de OIS/thumbnails-bestanden, die zijn aangetroffen op de onderzochte computers. Het kan heel goed zijn dat de gebruiker van de computer niet weet dat bekeken afbeeldingen op deze wijze worden bewaard. Verder blijkt dat wanneer een computergebruiker bestanden uit de prullenbak verwijdert, deze niet direct permanent worden gewist, maar kunnen worden hersteld voordat de vrije ruimte wordt overschreven door een nieuw bestand of gegevens. Het bestand dat wordt verwijderd uit de prullenbak, blijft namelijk op de harde schijf als RAW-bestand. Als een bestand op deze wijze wordt verwijderd, wordt feitelijk alleen de bestandsnaam verwijderd.

Een ervaren computergebruiker met meer dan gemiddelde kennis van zaken, weet waar het computerprogramma Windows de verwijderde bestanden opslaat. Slechts met speciale programmatuur kunnen deze bestanden weer teruggezet worden en toegankelijk gemaakt worden voor de gebruiker. Dergelijke speciale programmatuur is op de computers van verdachte niet aangetroffen.

Het procesdossier bevat geen aanwijzingen dat verdachte aangemerkt moet worden als een computergebruiker met een meer dan gemiddelde kennis van zaken en dat hij wist dat het computerprogramma Windows thumbnails van bekeken afbeeldingen op de hierboven beschreven wijze opsloeg en dat “verwijderde” bestanden op zijn computer niet feitelijk verwijderd hoefden te zijn.

Ook het vastgestelde internetgedrag van verdachte biedt geen aanknopingspunten om te kunnen vaststellen dat verdachte, die zich weliswaar bewust was van de kans op ‘bijvangst’, ook bewust op zoek is geweest naar kinderpornografische afbeeldingen en de aangetroffen afbeeldingen heeft opgeslagen of anderszins heeft bewaard met als doel daarover op een ander moment te kunnen beschikken.

Het delictsbestanddeel “in bezit hebben” vereist niet alleen een beschikkingsmacht over het materiaal, maar ook een handeling, waaruit het opzet op dat beschikken blijkt. Gelet op het voorgaande zijn er uit de stukken in het dossier noch uit het verhandelde ter terechtzitting concrete feiten en omstandigheden naar voren gekomen die erop duiden dat verdachte het (voorwaardelijk) opzet had op het bezit.

Met de officier van justitie en de raadsman is de rechtbank van oordeel dat van het verspreiden, het openlijk tentoonstellen, het vervaardigen, het invoeren, het doorvoeren, dan wel het uitvoeren van kinderpornografische afbeeldingen geen sprake is. Daarom moet verdachte worden vrijgesproken van het hem tenlastegelegde feit.”

Wel werd de computer van de verdachte onttrokken aan het verkeer. De man kreeg de computer dus niet meer terug, maar belangrijker is dat hij niet werd veroordeeld. Een veroordeling zou immers verstrekkende gevolgen gehad kunnen hebben nu in dat geval de man niet snel meer een verklaring omtrent het gedrag zou kunnen krijgen.